Vahdet Nafiz Aksu

ANA SAYFABUGÜNKÜ ERZURUMYEREL YAZILAR MAKALE / FIKRA / ÖYKÜ ERZURUM YAZILARI KİTABITÜM ŞİİRLERİM PDF

serbest  şiirlerimheceyle şiirlerim heceyle rübailer sesli şiirlerim resimli şiirlerimşiir sunuları

 

Vahdet Nafiz Aksu

E-KANAL CANLI YAYIN

TRT'DEKİ SÖYLEŞİLERİM

USTALARDAN SESLİ ŞİİRLER

ŞİİR VİDEOLARI -VNA

HER ŞEYİN BAŞLADIĞI ŞEHİR

ÖNERİLER/ETKİNLİKLER

STRATEJİK HEDEFLER

BELGELERLE ERMENİ ZULMÜ

NET KÜTÜPHANE

100 TEMEL ESER

TARİH/ KÜLTÜR SOHBETLERİ

OSMANLI TARİHİ

SARI GELİN KİMİN TÜRKÜSÜ

ERZURUM  FIKRALARI

ÖZGEÇMİŞİM

FOTOBEN

KİTAPLARIM



SÖZÜN SERHADDİ DUA




stratejik araştırma kurumları

araştırmacılar için kaynaklar

Türk dünyası araştırmaları

filozofların fikir dünyası

mevlana ney ve sema

Türk edebiyatı kolleksiyonu

edebiyat söyleşileri

düşünce dergi ve siteleri

e-kitap bankası

altı çizili satırlar

kuran ufku

öğrenciler için kaynaklar

ekovart tv-sanat haberleri

Türk islâm sanatları

kültür ve turizm bakanlığı

kent kent yeryüzü

yapı kredi kültür-sanat

gazetelerin birinci sayfaları

yerel medya

gazetelerin internet sayfaları

bebek ve anne com

gerekli tüm linkler



 
SIK DİNLEDİKLERİM

 




kelâm-ı kibar


 

 

  İletişim Formu


 

bu sayaçtan önceki ziyaretçi:
165900

 

 

Google Site

 

 

 
 
HOŞ GELDİN YA VEZİRİAZAM!

Bir zaman Şam'a yeni bir vali geliyordu.

Eşraf, memurlar, halk, istasyona biriktiler. Daha tren durmadan, şairlerimizden biri ileri atıldı ve başladı:

- Ya veziriazam!

Yanında bulunan bir başkası kolunu dürttü:

- Yahu, dedi, biraz bekle, fermanını okusunlar. Vezir midir, paşa mıdır, bey midir, rütbesinin ne olduğunu öğren, sonra çek yağını!

***
Devlet, hükümet erkânı; ‘tetkik ve incelemelerde’ bulunmak üzere seyahate çıktıklarında…

Kurban kesme yarışlarını, kırmızı halı serme telaşını, tören mangaları gibi dizilme uğraşını gördükçe hep bu hikâyeyi hatırlar ve şöyle fısıldarım kendi kulağıma:

- Devir devran değişiyor, ama 'Ya veziriazam!' nidası hiç değişmiyor!

***

‘Devletlûlar’ her hangi bir şehri, ilçeyi, beldeyi, kurumu onurlandırdıklarında…

‘Aman ha kimse karşılamasın, kimse hürmet göstermesin, kimse istikbal etmesin’ demiyorum.
Olur mu hiç öyle vefasızlık, yakışık alır mı hiç öyle ilgisizlik.
Gelen misafirdir, hem aziz misafirdir. Elbette lazım gelen özen gösterilmelidir.
Hem devlet ‘teşrifat’ demektir. Tören demektir. Biraz gösteriş, ihtişam demektir.

Madem öyle…
Gereken usulünce yapılmalıdır.
Yeter ki ‘doz idrakine’ sahip olunsun.
Vakur bir hürmet ile sulu yağcılık arasındaki çizgi muhafaza edilsin.
***
Biliyorum bu çok kolay değil.
Devletlû taşıyan trenin önünde dizilen temenna mangaları kadar, oradan inecek misafirin tavrı da önemli.
“Güç yönetimi”, tıpkı “Kriz yönetimi” gibi maharet ister. İnce sanattır. Gücü yöneten kişi; kıvamında, kararında yapmalıdır her işi!
Usta aşçılar, yemek tarifi yaparken kilo-gram falan gibi ölçüler kullanmazlar. “Kararında biber, kararında yağ” derler.
Gücü yöneten kişinin de öfkesi, tebessümü, havası-civası kararında olmalı… Ne bir eksik, ne bir fazla!
Bütün bunlar kararında olursa, işler de kıvamında olur.
***
Yukarıdaki öyküyü geçen akşam bir sohbette anlattım.
Bir arkadaşın avuç içi bilgisayarından okuduğu haber üzerine…
Anlayacağınız herhangi bir olaya ‘gönderme’ maksadında falan değilim.
Maksat muhabbet olsun!