Özlem Yankıları

Her yanda vesait, adım başı yol
Yar gelmez kapılar duvara döner
Ne bir el uzanır ne sarılır kol
Pencereler bile hisara döner

Hayatla ilgili her şey tükenir
Ne nefes alınır ne yemek yenir
Güzelim Ankara, milyonluk şehir
Terk edip gidersen mezara döner

Ay doğar ışımaz sensiz kuytular
Sen rüya olmasan gelmez uykular
Himmetin olmasa şu kuyumcular
Eskiler satılan pazara döner

İşine karışmam hiç vermem öğüt
Yolumu şaşırdım yolunda yürüt
Altında otobüs beklenen söğüt
Bekleyen sen isen çınara döner

Dilindir tat veren şiire, söze
Açma gözlerini gelirsin göze
Yüzünü özleyip kuruyan göze
Değse dudakların pınara döner

Bunca şiir yazdım bir de sen göz at
Ya bir tebessüm et ya da bir söz at
Bu kadar meth ediş bunca iltifat
Yüzünü dökersen azara döner

Vahdet Nafiz Aksu