|
Sen Diyorum
Gönlümüze vuran her sevdalı yeşil senin eserin
Gözlerine vebal yüklemem denizler mavi diye
Sayende sevdalarım bu kadar derin
İki parmak kalmış başımın arşa değmesine
Sen de beni sevdin diye
Ne zaman derin sevdalardan söz açsam
Ve sevdalı yeşil gözlerinden
Ben diyor gönlüm, ya ben diyor
Düşünüp şöyle inceden ince
Sen diyorum
Şu kasvetli Ankara'da, hasretin başşehrinde
Beş milyon candan birisin sen
Ama beş milyon insan her sabah her seher
Parlak nurlar emiyor gözlerinden
Sonra titreşimler devşiriyor ruhum
Aşk göğünün yıldızlarından
Gitmeler yüreğime dert
Gelmeler vicdanıma yük diyorsun
Gelme sen diyorum
Neşe’yi kapımıza kul eden lütuf senin eserin
Gama asfaltlar döşeyen yüz dökmeler de
Bir şey diyemem gitmeleri kutsayan iradene
Lakin bir tek soluk almam bile muhal
Gelmesen diyorum
Çekilip gittiğin günden beri göz bebeklerimden
Penceremden mehtap ayırdı yolunu
Her sabah kendi yüzüm gülümsüyor aynalardan
Ama ben bu sen diyorum
Uçsuz bucaksız ufkun arkasında
Gizlemişsin yüzünü
Şu zifiri karanlık biliyorum senin eserin
Unutmuşsun vakt-ı seheri sen
Ve dudaklarımda hasret uçukları
Çare nedir diyorsun gözlerini kısarak
Busen diyorum
Sessizliğimi yırtan İsrafil suru senin eserin
Ve mahşerde saf saf dizilmede âşıklar
Her can cehennemî bir telaş içinde
Her nefs ben diyor
Ben sen diyorum!
Vahdet Nafiz AKSU
|
